Zengin kültürel ve mimari mirasıyla Buenos Aires Şehri gerçek bir açık hava müzesidir. Görkemli Casa Rosada'dan La Boca'nın rengarenk apartmanlarına kadar her köşe dinlenecek ve değer verilecek bir hikaye anlatıyor.
Peki bizi çevreleyen zenginliğin ve onun kolektif kimliğimizdeki rolünün gerçekten farkında mıyız? Bizi çevreleyen şeylerin büyüklüğünü takdir etmek için sık sık sokaklarda durmadan yürürüz. Anıtlar, tarihi ve estetik değerleri ile yalnızca hayranlık uyandıran nesneler değildir; Bunlar tarihimizin, mücadelelerimizin, zaferlerimizin ve utançlarımızın tanıklarıdır. Her anma plaketinin, her kültürel eserin, her binanın, her müzenin bizi köklerimize bağlayan bir geçmişi var. Bunu göz ardı ederek sadece fiziksel mirası değil, bizi toplum olarak birleştiren kolektif hafızayı da kaybetme riskiyle karşı karşıya kalıyoruz. Kültürümüzün bu sembolleri hakkında farkındalık yaratmak hayati önem taşıyor.
Kimliklerin sulandırılma riskiyle karşı karşıya olduğu, giderek küreselleşen bir dünyada, mirasımıza ait olma ve gurur duyma duygusunu geliştirmek çok önemlidir. Bu, anıtlarımızın tarihi ve değeri hakkında eğitimin temel dayanak olması gereken okullarda başlar. Hükümetlerin bu varlıkları teşvik etmesi ve koruması önemlidir.
Bu mirasların korunmasını garanti eden ve vatandaşların bu mirasların hikayelerini ve anlamlarını öğrenmelerine olanak tanıyan sosyal yardım programlarının oluşturulmasını teşvik eden kamu politikaları olmalıdır. CABA'daki müzeler ve kültürel eserler hakkında farkındalık yaratmak, bunların fiziksel olarak korunmasıyla sınırlı değil. Hafızanın yeniden kazanılmasını, bizi oluşturan çeşitliliğin tanınmasını ve bizi tanımlayan hikayelerin kutlanmasını içerir. Mirasımızın değerini anlamak yalnızca kimliğimizi beslemekle kalmaz, aynı zamanda bizden önce gelen ve bugün bizimle birlikte var olan kültürlere olan saygıyı da artırır.
CABA'yı mirasına ilişkin farkındalığı artırmada bir referans haline getirmek sadece arzu edilen bir şey değil, aynı zamanda gerekli bir şey. Bu hepimizi ilgilendiren bir eylem çağrısıdır: vatandaşlar, eğitimciler, yetkililer ve turistler. Tarihini kutlayan, geleceğe yenilenmiş bir aidiyet duygusuyla bakan bir toplum ancak müzelerimize ve kültürel eserlerimize özenli ve saygılı bir bakışla inşa edilebilir.
Francisco M. Silva [email protected] LUIS PERLOTTI HEYKEL MÜZESİ DOSTLARI DERNEĞİ
“Cep telefonunun mahkumu”
İşe gittim ve cep telefonumu evde unuttum. Çocuklarımın bende olmadığını bilmelerinin zorunlu olduğunu düşündüm çünkü yanıt vermezsem endişeleneceklerdi. Onlara bir e-posta göndermeye karar verdim ancak şifreyi hatırlayamadım. Dizüstü bilgisayarda iki kez denedim ve üçüncüyü istemedim. “Şifremi unuttum” seçeneğine tıkladım ve sistem bana kısa mesajla, telefonla veya WhatsApp yoluyla bir güvenlik kodu göndermesini isteyip istemediğimi sordu. Hiçbir seçenek işime yaramadı çünkü cep telefonuna ihtiyacım vardı. Bir meslektaşımdan çocuklarımdan biriyle WhatsApp üzerinden bağlantı kurmasını isteyeceğim herhangi bir telefon numarası hatırlamıyorum. Sonunda eşimin tableti sayesinde oğlumun basit e-postasını denedim ve hatırlayabildim. Ve çocuklarıma cep telefonuma kavuşana kadar bağlantımın kesileceğini söyleyebildim. Bana yüzlerce iletişim ve eğlence olanağı sunan küçük cihazı unuttuğumu ama onun tutsağı olduğumu onlara söylemedim. O olmadan ben bir hiçim.
Alicia I Halberstein [email protected]
“SA futbolun anahtarıdır”
Copa Libertadores finalisti Mineiro'nun teknik direktörü Gabriel Milito, yakın tarihli bir raporunda, ülkemizle karşılaştırıldığında Brezilya lehine farkın net bir tanımını bize verdi. Arjantin'de uluslararası düzeyde rekabet edebilecek yönetim ve bütçeye sahip yalnızca 3 veya 4 kulübün bulunduğunu söyledi. Öte yandan Brezilya'da 11 veya 12 takım var. Bu fark, Brezilya kulüplerinin turnuva tanımlarında çoğunlukta olmasının nedenidir. Dünya futbolunun yüksek seviyesine uyum sağlamak ve futbola en çok yatırım yapan ülkelerde olduğu gibi sermayenin şirketleşmesi çok önemli. İçlerinde tercih edilen rakam SA'dır, dolayısıyla AFA'nın onun lehine karar vermesini umalım.
Ricardo Olaviaga [email protected]
“Mahkeme Riachuelo'ya asil bir dava açtı”
Matanza – Riachuelo havzasına adanmış 24 yıllık sıkı çalışmayla La Boca Mahalle Derneği'nin (AVLB) başkanı olarak yazıyorum. Farklı hükümetlerle yaşanan onca hayal kırıklığından sonra, Yüksek Mahkeme'den bu simgesel kararı almak bize Arjantinli olma umudunu ve gururunu geri verdi. Bugün Haberimizin en yüksek otoritesinin aniden terk edilmesinden dolayı derin bir hayal kırıklığı yaşıyoruz: ne yazık ki bu hayati ve temel kontrol olmadan milyonlarca Arjantinli bir kez daha her zamanki vicdansız politikacıların insafına kalmış durumda. Mahkemenin bu şaşırtıcı kayıtsızlığına ve ilgisizliğine inanamıyoruz. Bunun, yakında içinden çıkacağımız, tüm yanılsamalarımız ve umutlarımız bozulmadan yeniden uyanacağımız acımasız bir kabus olduğuna inanıyoruz. Öyle olsun, öyle olacak.
Alfredo Leopoldo Alberti [email protected]
“Koleksiyon pusu”
Buenos Aires şehrinde, Illia otoyolunun 2,4 km'sinde, temel işlevini yerine getirmenin yanı sıra gerçek bir bubi tuzağı görevi gören elektronik bir gişe bulunmaktadır. Bürokratların Belediye'ye dayattığı sürekli değişikliklere alışık olmayan iç mekan sürücüleri, içinden çıkamayacakları bir tuzağa düşüyor. Otoyolun bu bölümünde elektronik geçiş ücretinden geçmek zorunludur, bu da bu yolcuları istemsiz ihlalcilere dönüştürür.
Daha sonra toplayıcılar oy pusulasını gönderme konusunda titiz davranıyor ancak önleyici verileri etkili bir şekilde yayma konusunda ilgisiz görünüyorlar. “Yalnızca Elektronik Geçiş Ücreti” tabelasına dikkat etmek yeterli değil, çünkü bu konumda tabelası olmayan sürücünün geçip “ihlal” yapmaktan başka seçeneği yok.
Ps. Jorge Ballario [email protected]
Peki bizi çevreleyen zenginliğin ve onun kolektif kimliğimizdeki rolünün gerçekten farkında mıyız? Bizi çevreleyen şeylerin büyüklüğünü takdir etmek için sık sık sokaklarda durmadan yürürüz. Anıtlar, tarihi ve estetik değerleri ile yalnızca hayranlık uyandıran nesneler değildir; Bunlar tarihimizin, mücadelelerimizin, zaferlerimizin ve utançlarımızın tanıklarıdır. Her anma plaketinin, her kültürel eserin, her binanın, her müzenin bizi köklerimize bağlayan bir geçmişi var. Bunu göz ardı ederek sadece fiziksel mirası değil, bizi toplum olarak birleştiren kolektif hafızayı da kaybetme riskiyle karşı karşıya kalıyoruz. Kültürümüzün bu sembolleri hakkında farkındalık yaratmak hayati önem taşıyor.
Kimliklerin sulandırılma riskiyle karşı karşıya olduğu, giderek küreselleşen bir dünyada, mirasımıza ait olma ve gurur duyma duygusunu geliştirmek çok önemlidir. Bu, anıtlarımızın tarihi ve değeri hakkında eğitimin temel dayanak olması gereken okullarda başlar. Hükümetlerin bu varlıkları teşvik etmesi ve koruması önemlidir.
Bu mirasların korunmasını garanti eden ve vatandaşların bu mirasların hikayelerini ve anlamlarını öğrenmelerine olanak tanıyan sosyal yardım programlarının oluşturulmasını teşvik eden kamu politikaları olmalıdır. CABA'daki müzeler ve kültürel eserler hakkında farkındalık yaratmak, bunların fiziksel olarak korunmasıyla sınırlı değil. Hafızanın yeniden kazanılmasını, bizi oluşturan çeşitliliğin tanınmasını ve bizi tanımlayan hikayelerin kutlanmasını içerir. Mirasımızın değerini anlamak yalnızca kimliğimizi beslemekle kalmaz, aynı zamanda bizden önce gelen ve bugün bizimle birlikte var olan kültürlere olan saygıyı da artırır.
CABA'yı mirasına ilişkin farkındalığı artırmada bir referans haline getirmek sadece arzu edilen bir şey değil, aynı zamanda gerekli bir şey. Bu hepimizi ilgilendiren bir eylem çağrısıdır: vatandaşlar, eğitimciler, yetkililer ve turistler. Tarihini kutlayan, geleceğe yenilenmiş bir aidiyet duygusuyla bakan bir toplum ancak müzelerimize ve kültürel eserlerimize özenli ve saygılı bir bakışla inşa edilebilir.
Francisco M. Silva [email protected] LUIS PERLOTTI HEYKEL MÜZESİ DOSTLARI DERNEĞİ
“Cep telefonunun mahkumu”
İşe gittim ve cep telefonumu evde unuttum. Çocuklarımın bende olmadığını bilmelerinin zorunlu olduğunu düşündüm çünkü yanıt vermezsem endişeleneceklerdi. Onlara bir e-posta göndermeye karar verdim ancak şifreyi hatırlayamadım. Dizüstü bilgisayarda iki kez denedim ve üçüncüyü istemedim. “Şifremi unuttum” seçeneğine tıkladım ve sistem bana kısa mesajla, telefonla veya WhatsApp yoluyla bir güvenlik kodu göndermesini isteyip istemediğimi sordu. Hiçbir seçenek işime yaramadı çünkü cep telefonuna ihtiyacım vardı. Bir meslektaşımdan çocuklarımdan biriyle WhatsApp üzerinden bağlantı kurmasını isteyeceğim herhangi bir telefon numarası hatırlamıyorum. Sonunda eşimin tableti sayesinde oğlumun basit e-postasını denedim ve hatırlayabildim. Ve çocuklarıma cep telefonuma kavuşana kadar bağlantımın kesileceğini söyleyebildim. Bana yüzlerce iletişim ve eğlence olanağı sunan küçük cihazı unuttuğumu ama onun tutsağı olduğumu onlara söylemedim. O olmadan ben bir hiçim.
Alicia I Halberstein [email protected]
“SA futbolun anahtarıdır”
Copa Libertadores finalisti Mineiro'nun teknik direktörü Gabriel Milito, yakın tarihli bir raporunda, ülkemizle karşılaştırıldığında Brezilya lehine farkın net bir tanımını bize verdi. Arjantin'de uluslararası düzeyde rekabet edebilecek yönetim ve bütçeye sahip yalnızca 3 veya 4 kulübün bulunduğunu söyledi. Öte yandan Brezilya'da 11 veya 12 takım var. Bu fark, Brezilya kulüplerinin turnuva tanımlarında çoğunlukta olmasının nedenidir. Dünya futbolunun yüksek seviyesine uyum sağlamak ve futbola en çok yatırım yapan ülkelerde olduğu gibi sermayenin şirketleşmesi çok önemli. İçlerinde tercih edilen rakam SA'dır, dolayısıyla AFA'nın onun lehine karar vermesini umalım.
Ricardo Olaviaga [email protected]
“Mahkeme Riachuelo'ya asil bir dava açtı”
Matanza – Riachuelo havzasına adanmış 24 yıllık sıkı çalışmayla La Boca Mahalle Derneği'nin (AVLB) başkanı olarak yazıyorum. Farklı hükümetlerle yaşanan onca hayal kırıklığından sonra, Yüksek Mahkeme'den bu simgesel kararı almak bize Arjantinli olma umudunu ve gururunu geri verdi. Bugün Haberimizin en yüksek otoritesinin aniden terk edilmesinden dolayı derin bir hayal kırıklığı yaşıyoruz: ne yazık ki bu hayati ve temel kontrol olmadan milyonlarca Arjantinli bir kez daha her zamanki vicdansız politikacıların insafına kalmış durumda. Mahkemenin bu şaşırtıcı kayıtsızlığına ve ilgisizliğine inanamıyoruz. Bunun, yakında içinden çıkacağımız, tüm yanılsamalarımız ve umutlarımız bozulmadan yeniden uyanacağımız acımasız bir kabus olduğuna inanıyoruz. Öyle olsun, öyle olacak.
Alfredo Leopoldo Alberti [email protected]
“Koleksiyon pusu”
Buenos Aires şehrinde, Illia otoyolunun 2,4 km'sinde, temel işlevini yerine getirmenin yanı sıra gerçek bir bubi tuzağı görevi gören elektronik bir gişe bulunmaktadır. Bürokratların Belediye'ye dayattığı sürekli değişikliklere alışık olmayan iç mekan sürücüleri, içinden çıkamayacakları bir tuzağa düşüyor. Otoyolun bu bölümünde elektronik geçiş ücretinden geçmek zorunludur, bu da bu yolcuları istemsiz ihlalcilere dönüştürür.
Daha sonra toplayıcılar oy pusulasını gönderme konusunda titiz davranıyor ancak önleyici verileri etkili bir şekilde yayma konusunda ilgisiz görünüyorlar. “Yalnızca Elektronik Geçiş Ücreti” tabelasına dikkat etmek yeterli değil, çünkü bu konumda tabelası olmayan sürücünün geçip “ihlal” yapmaktan başka seçeneği yok.
Ps. Jorge Ballario [email protected]